To ραντίτσιο ανήκει στην ήδη πολυάριθμη οικογένεια των ραδικιών. Μπορείτε να το βρείτε και με την ονομασία χιχόριο. Σπέρνεται τους καλοκαιρινούς μήνες και συγκομίζεται όλο το φθινόπωρο έως αρχές χειμώνα. Τα είδη αυτά θυμίζουν μικρά, σφιχτά κλεισμένα μαρούλια και τα φύλλα τους έχουν χρώμα ανοιχτό πράσινο ή και βυσσινί με λευκό μίσχο, άλλοτε κόκκινα κεφαλωτά και άλλες φορές λευκά με έντονο στέλεχος.
Ευδοκιμούν σε ηλιόλουστα σημεία με καλά στραγγιζόμενα και γόνιμα εδάφη. Μπορούν να καλλιεργηθούν σε σειρές στο λαχανόκηπο ή σε μεγάλες ζαρτινιέρες.
Από τις πιο γνωστές ποικιλίες αναφέρουμε:
- Red Ball 3, στρογγυλή κεφαλή, πρώιμο, ανοιχτό κόκκινο με λευκές νευρώσεις
- Variegated of Chioggia, στρογγυλή κεφαλή, κόκκινο-κρεμ
- Variegated of Castelfranco, στρογγυλή κεφαλή, κόκκινο-κρεμ ανοιχτό
- Red Treviso 2, κωνική κεφαλή, όψιμο, ανοιχτό κόκκινο
- Red Treviso, κυλινδρική κεφαλή, πρώιμο, ανοιχτό κόκκινο
- White of Milan, κυλινδρική κεφαλή, ανοιχτό πράσινο
- Witloof of Brussels (ραδίκι ή σαλάτα Βρυξελλών), με την κατάλληλη τεχνική που θα δούμε παρακάτω παράγει επιμήκη κεφαλή υποκίτρινου χρώματος
Προετοιμασία εδάφους
Σκαλίζουμε καλά και εμπλουτίζουμε με οργανική ουσία το χώμα στο οποίο πρόκειται να καλλιεργήσουμε όπως το
DCM Vivisol. Aπομακρύνουμε τα ζιζάνια, τυχόν μεγάλες πέτρες και ισιώνουμε το έδαφος με τη βοήθεια μιας τσουγκράνας. Λίγο πριν τη σπορά ενσωματώνουμε στο χώμα με ένα ισορροπημένο λίπασμα όπως η
Ακτιβοζίνη για πράσινα φυτά και ανάπτυξη. Χρειαζόμαστε περίπουμε 400g για 10 τετραγωνικά μέτρα. Η λίπανση επαναλαμβάνεται κάθε 25-30 μέρες μέχρι το τέλος της καλλιέργειας.
Πότε φυτεύουμε;
Σπέρνουμε τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο. Θάβουμε τους σπόρους μας σε βάθος 1cm (τρεις σπόρους σε κάθε θέση φύτευσης). Ποτίζουμε στην αρχή καθημερινά μέχρι να 'σκάσουν' οι σπόροι με ένα ψεκαστηράκι. Χρειάζονται περίπου δύο εβδομάδες για να βλαστήσουν. Όταν γίνει αυτό, αραιώνουμε τα φυτά κρατώντας σε κάθε θέση το πιο εύρωστο και φροντίζουμε η μεταξύ τους απόσταση να είναι τουλάχιστον 15cm.
Συγκομιδή
Ξεκινά περίπου τρεις μήνες μετά τη σπορά. Χρησιμοποιούμε ένα πολύ κοφτερό μαχαίρι για να κόψουμε τις κεφαλωτές ποικιλίες αργά το φθινόπωρο. Αν μετά την συγκομιδή παραμείνει αδιατάραχτο το ριζικό σύστημα στο έδαφος την επόμενη χρονιά τα φυτά αυτά μπορούν να δώσουν νέες κεφαλές.
Αν μεγαλώνουμε ποικιλίες για κόκκινο φύλλωμα (οι οποίες παραμένουν πράσινες για το μεγαλύτερο διάστημα του καλοκαιριού), θα πρέπει να συγκομιστούν μετά από ένα διάστημα πιο χαμηλών θερμοκρασίων. Μόνο τότε θα μπορέσει πλήρως το φύλλωμα να αλλάξει χρώμα και να σκουρύνει.
Η ιδιομορφία στο ραδίκι Βρυξελλών
Η σπορά γίνεται τον Ιούλιο σε σπορείο και ακολουθεί μεταφύτευση στον κήπο ή σε μεγάλες ζαρτινιέρες. Μέσα στο χειμώνα τα φυτά εκριζώνονται. Οι ρίζες τους περιορίζονται και το φύλλωμα τους κόβεται στα 2 cm. Aμέσως μετά τοποθετούνται σε σπορείο σε σημείο όπου η θερμοκρασία κυμαίνεται γύρω στους 15 βαθμών Κελσίου πχ. γκαράζ και καλύπτονται με άχυρα. Ποτίζονται κανονικά και έτσι προκαλείται η έκπτυξη νέων φύλλων (λευκών) που μπορούν να σχηματίσουν την επιμήκη κεφαλή υποκίτρινου χρώματος.
Καλή επιτυχία!